ประเภทของภาษาไทย

ประเภทภาษาไทย
ภาษาที่ใช้ในการสื่อสารของมนุษย์ แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ วัจนภาษา (ภาษาถ้อยคำ) และอวัจนภาษา (ภาษาที่ไม่ใช้ถ้อยคำ)

1.วัจนภาษา หมายถึง ภาษาถ้อยคำ ได้แก่ คำพูดหรือตัวอักษรที่กำหนดใช้ร่วมกันในสังคมซึ่งหมายถึงรวมทั้งเสียง และลายลักษณ์อักษร ภาษา ถ้อยคำที่มนุษย์สร้างขึ้นอย่างมีระบบมีหลักเกณฑ์ทางภาษาหรือไวยากรณ์ซึ่งคนในสังคมต้องเรียนรู้และใช้ภาษาในการฟัง พูด อ่าน เขียนและคิดการใช้วัจนภาษาในการสื่อสาร ต้องคำนึงถึงความชัดเจนถูกต้องตามหลังภาษาและตามความเหมาะสมกับลักษณ์ การสื่อสารลักษณ์งาน เป้าหมาย สื่อสารและผู้รับสาร วัจนภาษาแบ่งออกเป็น 2 ชนิด ภาษาพูด ภาษาเขียน

2.อวัจนภาษา หมายถึง เป็นการสื่อสารโดยไม่ใช้ถ้อยคำ ทั้งที่เป็นภาษาผู้และภาษาเขียน เป็นภาษาที่มนุษย์ใช้สื่อสารกัน โดยอากัปกิริยา ท่าทาง น้ำเสียง สายตา หรือใช้วัตถุ การใช้สัญญาณและสิ่งแวดล้อมต่างๆ หรือแสดงออกทางด้านอื่นที่รับรู้กันได้สามารถแปลความหมายได้และทำความเข้าใจต่อกันได้